Zuidereiland

Hoi allemaal,

Na een week vol gebeurtenissen en na vele kilometers weer even een update vanuit ons. Na ons wilde kayakavontuur van vorige week zondag zijn we maandag naar Kaikoura gereden, de stad die nu zo heftig is getroffen door de aardbeving. Op de weg er naar toe zagen we een aantal auto's langs de weg staan, dus wij goed kijken en Marinda dacht een zeehond te zijn. Aangezien we er zondag pas 2 hadden gespot tijdens onze tour en we heel nieuwsgierig zijn, zijn we ook gestopt langs de weg. Er bleek een hele zeehondenkolonie te zitten! Ze zaten werkelijk overal, in het water, op de rotsen en in het gras. Dus een dikke jas aan, de Go Pro en camera halen en lekker rondstruinen tussen de zeehonden, wat een ervaring! De volgende dag hebben we een walvistocht gedaan per boot, maar we zagen helaas alleen 2 zwemmende zeehonden, een megagrote albatros en een paar dolfijnen. Geen walvis te bekennen, maar wel megahoge golven waar wij allebei niet zo goed tegen kunnen weten we uit ervaring haha. Het duurde dan ook niet lang voor Marinda naar de witte papieren zakjes moest grijpen en ook Ernst had het niet breed. Gelukkig kregen we 80% van ons geld terug. We gingen naar alternatieven op zoek, want als je last hebt van zeeziekte wil je echt het liefst van de boot afspringen en dat was dus geen optie meer. We konden een vluchtje in een klein vliegtuigje boeken, maar de piloten in Kaikoura adviseerden ons om later tijdens onze reis terug te komen, dan hadden we meer kans. Dat was dus voor deze week de planning, maar helaas is Kaikoura volledig onbereikbaar geworden door de aardbeving. Definitief geen walvissen voor ons dus, blijft een mooie voor op de bucket list.

Afijn, woensdag zijn we van Kaikoura naar Westport gereden, de hele dag alleen maar vreselijk veel regen. Onderweg gestopt bij de Buller Rivier waar we wilden jetboaten, maar dat ging last minute niet door omdat de rivier te wild was. Donderdag zijn we doorgereden naar de Franz Josef en Fox Glacier en ook deze dag begon met megaveel regen. Dan zie je dus geen pest, wij allebei niet blij. Maar toen we daar eenmaal aankwamen, kwam (jawel) de ZON. Dus als een speer een helivlucht geboekt met alles erop en eraan, je bent er tenslotte maar 1 keer. Dit was echt een ongelofelijke ervaring. We hebben beide gletsjers goed kunnen zien, we zaten voorin dus we hadden het beste uitzicht en we zijn zelfs nog gestopt op een van de gletsjers om sneeuwballen te gooien haha. Waanzinnig mooi!! 's Avonds zijn we gestopt in Haast. We lazen ter plekke dat je pinguins kon spotten in de buurt. Dus wij 's ochtends (door de regen) een wandeling naar een strand gemaakt door een prachtig bos en natuurlijk geen pinguin te zien. Alleen verschrikkelijk veel sandflies die in bosjes rondom ons vlogen. Die pissen ipv bijten maar het jeukt net zo hard, dus we wilden allebei weer terug. Tot Ernst in de verte bij de rotsen een klein zwart-wit vogeltje zag. Dus ff max inzoomen met de camera en ja hoor, een pinguin! De golven waren vrij wild bij de rotsen, dus met enig geklauter gingen we veel verder dan eigenlijk mocht (er hing een groot bord), maar uiteindelijk hadden we een hoge en veilige plek op de rotsen gevonden. Er bleken nog 2 broertjes te zijn en we hebben heerlijk met z'n tweeen pinguins zitten kijken. Ze gingen zwemmen en klommen op de rotsen, het was zo leuk om te zien! Ze kwamen ook steeds dichterbij, hadden ons niet eens in de gaten. Na een half uurtje begonnen we aan de terugtocht en onderweg kwamen we zeker 12 mensen tegen dus onze timing was precies goed hahaha.

Op naar Queenstown, Ernst was even klaar met de vele kilometers en we besloten daar een paar dagen te blijven. Zaterdag hebben we een jetboat tour geboekt bij Skipper. We werden met een busje bij de rivier gebracht over de bekende Skippers Road. Wisten wij veel wat voor weg dat was. Bleek een van de weinige wegen ter wereld te zijn waar je auto niet op verzekerd is, dus dat zegt genoeg. Staat daarnaast in de top 3 van de meest gevaarlijke wegen ter wereld. Geloof me, het was vreselijk. Het is een tweebaansweg waar maar 1 auto op past, een grindpad met enorme afgronden zonder vangrail of wat dan ook. Ernst vond het natuurlijk prachtig, maar Marinda kon niet naar buiten kijken. Het jetboaten zelf was half niet zo eng en was eigenlijk heel erg leuk. De volgende dag was het dan eindelijk zover. Ernst had er zin in. Marinda had 2 nachten niet goed geslapen en enorme buikpijn. Maar goed, we gingen skydiven. Het weer was gelukkig stralend en we kregen allebei een professional toegewezen. Eenmaal in het vliegtuig zei Ernst: DOODENG, want hij moest er als eerste uit. Marinda moest als tweede. Zit je daar op 4 km hoogte naast een hard klepperend rolluik. Toch vonden we het ook allebei heel stoer. Gaat op een gegeven moment een groen lampje branden, net als bij de glijbaan in een tropisch zwemparadijs. Een, twee en weg was Ernst. Daarna Marinda. Toen het rolluik eenmaal open was, was het niet zo eng meer, je hebt geen tijd om na te denken en het uitzicht is overweldigend. We vonden het allebei wel heel erg koud, -20 graden in de lucht. Na een vrije val van 40 seconden met 200 km/uur (het lijkt 5 seconden) gingen gelukkig allebei onze parachuten open. Na de landing waren we het er over eens dat dit een van de vetste ervaringen ooit was.

Maandag wederom een dagje regen voor de verandering en we konden niet direct naar de oostkust ivm de aardbeving en het risico op een tsunami. Dan maar een dagje 'keutelen op de camping', Ernst begreep niet helemaal wat Marinda hier mee bedoelde hahahah. Uiteindelijk een wasje gedraaid (lees: 20 min koud water spoelen), lekker eten en series kijken in de camper. Dinsdag was het weer tijd voor wat actie en ging Ernst bungeejumpen vanaf een brug op 43 meter hoogte. Heel de ochtend regen, maar op het moment dat Ernst ging scheen gelukkig de zon. Hard zwaaien en lachen en zonder twijfelen sprong hij naar beneden, echt keistoer! Nu zijn we in Dunedin aangekomen vanwege een klein navigatiefoutje (planning was 150 km noordelijker) en morgen hopen we nog wat pinguins te spotten. We hebben het enorm naar onze zin, maar zijn de regen beu dus tellen ook af naar onze tijd op Fiji. En btw, we hebben inmiddels iets geboekt: het Blue Lagoon Beach Resort. Tot snel allemaal xxx